Chore zęby są źródłem zakażenia i bólu, jednak nasi podopieczni zwykle sygnalizują swój dyskomfort dopiero wtedy kiedy proces jest już na tyle zaawansowany, że nie ma możliwości leczenia zachowawczego, a jedynym skutecznym działaniem pozostaje usunięcie chorego zęba.

Ekstrakcjom poddaje się także:

• przetrwałe zęby mleczne,
• zęby nadliczbowe
• zęby powodujące wady zgryzu mogące prowadzić do urazów pozostałych struktur jamy ustnej
• zęby zatrzymane w kości, które w przyszłości mogą uformować cystę

Podjęcie decyzji o ekstrakcji, każdorazowo zapada po dokładnym badaniu klinicznym i analizie zdjęć rentgenowskich, a sam zabieg przeprowadza się zawsze w znieczuleniu ogólnym, z dodatkowym znieczuleniem miejscowym. Ze względu na typ zęba, jego anatomię i konkretny przypadek kliniczny, przeprowadza się ekstrakcję chirurgiczną lub ekstrakcję prostą. Rana poekstrakcyjna jest zaszywana lub zaopatrywana materiałem hemostatycznym. Po zabiegu wykonuje się kolejne zdjęcia rentgenowskie potwierdzające prawidłowe usunięcie zęba. Przez kilka dni po ekstrakcji pacjent otrzymuje leki przeciwbólowe, tak by okres rekonwalescencji przebiegał w pełnym komforcie.